Hayatım bir satranç tahtası gibi karelere bölünmüştü…
Bir siyah bir beyaz ilerleyen gece ve gündüzü anımsatıyordu. Bir dağ yamacının dalgalarıyla boğuşmuş gibi uyandım bugün. Gözlerimi açar açmaz yaşadığıma şükrettim. Bugün de dünyadaydım. Hemen işe koyulmalıyım diye yataktan fırladım.
Okumaya devam et Düne Dair
Hayatımın en önemli dönüm noktasında tayinim güzel bir ilçeye subay olarak çıktı…
Okumaya devam et Ayrılan yollar
Bir kamyonetin arkasında üst üste dizilmiş güle oynaya varacağımız yere doğru gidiyorduk. Hava da pek iç açıcı değildi. Kah yağmur yağıyor kah güneş açıyordu. Islandığımda o kadar ağırlaşıyor ve üşüyordum ki zihnim bulanıyor böyle bir hikayenin kahramanı olduğuma inanamıyordum.
Okumaya devam et Nasıl Yani?
Beklemek
Neyi, neden diye düşünmeden bekleyenlerden misin?
Kimden, nasıl, neden diye bekleyenlerden misin?
Gelirim, giderim, yaparım diyenleri bekleyenlerden misin?
Yoksa severim, ölürüm, biterim diyenleri bekleyenlerden misin?
Okumaya devam et Beklemek
Yaşamak, bir sanatçı gibi ustaca yaşamak geldi içimden…
Her yere renklerimi bulaştırıp korkusuzca gökyüzüne bakmak ve sonrada kaybolmak yıldızların arasından… İnanmak sonra da sorgulamadan… Hayrete düşmeden … Kimseyi hayret edecek kadar önemsemeden … Kimseye fazla da mana yüklemeden… Kimsenin de beni fazla önemsemesini beklemeden…
Okumaya devam et Öte ki Yaşamlar
Zaman mı bizi esir almıştı biz mi zamanı…
Dilim de bir türkü gibi söylemeye başladım hazan mevsimi gözlerini. Yüreğimi burkan yanını her görmezden geldiğimde bir adım daha uzaklaşıyordun ellerimden. Gittikçe mesafeler artıyor umutsuz bekleyişlerim kanatıyordu yaralarımı… Her defasında nedenimin sen olduğunu bilsem de vazgeçmiyordum sevmekten.
Okumaya devam et Gözümdeki Sen